We hebben een e-hond

sputje.jpg Mijn dochters hebben van opa en oma’s geld gekregen voor hun rapport. Dat zijn tradities die hetzelfde zijn als in mijn eigen jeugd, grappig. Zo was ik ook verbaasd dat het fenomeen schoolfotograaf ook nog even levend is als in mijn jeugd. Op sommige gebieden verandert er toch niets, ondanks de revoluties met digitale camera’s etc.

Sil heeft van haar geld een e-pet gekocht, een knuffel hondje met een geheime code. Ze twijfelde tussen een barbie en de e-pet, waarna ik haar pedagogisch verantwoord gestimuleerd heb om de e-pet te kiezen. Dus thuis wilden ze meteen op de computer om met de e-pet te spelen. Ik heb ze geholpen een wachtwoord te kiezen (ook hier moest het nl. langer dan 6 tekens zijn en de wachtwoorden die zij verzonnen waren allemaal korter) en verder zijn ze aan de slag gegaan.

Deze ochtend was er al paniek: de geheime code was kwijt. Zo leren ze hopelijk om gaan met codes en wachtwoorden. Gelukkig bleek dat de geheime code alleen bij de eerste keer inloggen nodig is. Als ouder ontving ik een mail om toestemming te geven met oa de volgende tekst: “Spelen op Myepets.com is een leuke manier om meer te leren over individualiteit, verantwoordelijkheid, vriendschap, loyaliteit, aandacht voor anderen en nog veel meer. U kunt gerust zijn: Myepets.com biedt een veilige, niet-gewelddadige kans om bij de “coole kids” te horen.”

Dit doet me eraan denken dat ik vaak merk dat ouders internet als een bedreiging zien. Ze hoeven mij er niet van te overtuigen dat myepets een niet-geweldadige kans biedt, maar blijkbaar andere ouders wel. Ook melden ze dat het veilig is omdat kinderen nooit onder hun eigen naam mogen inloggen. Dan ben ik toch niet zo’n goed voorbeeld voor mijn kinderen, ik heb wel 50 sites waar ik onder mijn eigen naam inlog! Toch jammer dat er dan het beeld wordt geschetst dat inloggen onder eigen naam wel onveilig is. “MGA Nederland adviseert u uitdrukkelijk tijdens het gebruik van een chat-functie, nooit uw werkelijke naam of andere persoonlijke informatie over uzelf of anderen te verstrekken.”

Toevoeging: nog denkend aan wat ik zelf op heb geschreven, besef ik wel een online voorbeeld ben voor mijn kinderen (of ze dat volgen of niet) maar dat veel kinderen geen online ouder hebben als voorbeeld.

This entry was posted in Uncategorized. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published.

*