Afgelopen vrijdag deed ik mee aan een het locative lab over social networks in Amsterdam en bogen we ons oa. over de vraag wat mensen nu motiveert om online dingen te delen. Is het exhibitionisme of is het een cultuur waarbij je zonder het gevoel te hebben je privacy verloren te hebben met je vrienden van alles kunt delen online?
Al pratend en ervaringen uitwisselend kwamen we op de veranderingen rondom de mobiele telefoon. In de begintijd, werd je voor gek versleten als je op straat in je telefoon stond te praten, wat nu normaal is. Iemand vertelde dat zijn dochter de telefoon niet opneemt met haar naam, maar met een begroeting van degene die belt, omdat ze dat op de display ziet. Opeens besefte ik dat ik ook nog altijd een toneelstukje speel uit gewoonte! Ik zie wie er belt, neem dan op met mijn eigen naam en dan zegt degene zijn naam (die ik al weet :). Zo zie je maar hoe gewoontes achterblijven bij technische ontwikkelingen!
Inderdaad een leuke. En je zult voorlopig de twee tradities door elkaar heen zien lopen. Skype pak ik op volgens de nieuwe traditie, onze huistelefoon zonder display volgens de oude.