Vandaag is het Halloween… We kregen een briefje in de bus wat je op de deur kunt plakken als kinderen langs mogen komen; hoe spontaan kun je het maken. Als ik een groepje kinderen met Blokker-Halloween-outfit zie, en wat zielige pompoenen op de ramen kan ik er niets aan doen: ik vind het een amerikaans feest en ik zie niet in wat we er hier mee moeten. Sinterklaas is al uitgevaren en de eerste zwarte piet is al op televisie gesignaleerd- laat ik daar maar op wachten in plaats van mijn kinderen in Halloween pakjes te hijsen. I
k ken ook eigenlijk geen andere ouders die dit wel doen, in Nederland. Ik hoor net op de radio dat onze favoriete tradities pakjesavond, kerstboom optuigen, oliebollen en de vrijmarkt zijn.
Opeens denk ik aan onze web2.0 tools, de weblogs, wikis, etc. Voor veel mensen waar ik mee praat zijn dit net zulke onaantrekkelijke nieuwe verschijnselen overgewaaid uit Amerika, waar ze niets mee willen. In vergelijking met Halloween kan ik het wel begrijpen, wat moet je met nieuwe tools die je niet kent?.
Vanochtend heb ik met Sibrenne Wagenaar besproken wat ons zo enthousiast maakt over web2.0, een vraag van een van de deelnemers aan onze workshop in September. Voor ons allebei geldt dat we veel nieuwe inspiratie opdoen via het volgen van weblogs, het lezen van RSS feeds, het twitteren, het maakt onze wereld groter. Het zet me af en toe aan het denken, en terwijl ik lees, krijg ik vaak ingevingen voor het faciliteren van sessie, of een invalshoek voor een artikel. Het stimuleert creativiteit. Ik ben er zelf in web2.0 gerold nadat ik in een online workshop allerlei mensen ontmoette die van deze tools gebruik maakten.
Ik denk dat dat het grote verschil is met Halloween: als ik een groep Halloween-enthousiastelingen zou onmoeten zou ik het misschien wel gaan uitproberen? Mmmmm. Dat weet ik niet zeker. Web2.0 is toch wel veel leuker dan Halloween!
