Vrijdag was ik bij de conferentie Niets doen voor facilitatoren! Nou, dat sprak me wel aan als conferentie titel, ik geloof namelijk erg in zelf-organisatie. Om zelf-organisatie de ruimte te bieden, moet je af en toe minder faciliteren en wachten wat ontstaat. Of zoals één workshop dit noemde: Kiek’n wat ut wordt (op zijn twents).
En het was nog leuker dan ik had verwacht. Erg grappig om met ongeveer 80 facilitatoren te zijn, waarbij bijna niemand iets had met online faciliteren. Of in ieder geval er die dag niets meer wilde. Dus er werden zelfs geen foto’s gemaakt, en ik verwacht geen blogposts achteraf.. niemand die twittert. Helemaal niet slecht trouwens, dat wil niet zeggen dat de conferentie minder waardevol is. Ik mis het dan ook niet.
Ik had geluk met 3 leuke workshops. De workshop die heet meeste indruk heeft gemaakt is de workshop over statusverschillen. Ik ben wel gewend naar groepen te kijken en groepsdynamiek/groepsfasen, maar niet zo zeer met de bril van statusverschillen. Henk Stultiens kijkt heel expliciet naar dynamieken in groepen met deze bril. Dit kan helpen gebeurtenissen in een groep te begrijpen, of te zien waarom er continue weerstand is tegen bepaalde ideëen. Het idee is eigenlijk eenvoudig: in elke interactie vinden voortdurend statusbewegingen plaats: jezelf verhogen of verlagen en de ander verhogen of verlagen. Verlaagd voelen voelt niet goed, verhoogd voelen wel. In beide gevallen wordt een reactie uitgelokt. Hiermee zijn de statusbewegingen niet hetzelfde als de hierarchie in een groep of de sociale status, die veel meer vast liggen, gestolder zijn. Statusbewegingen vinden plaats in een continue spel. Er is een verschil in masculien en feminien statusgedrag. Bij een feminien patroon kan dalen in status ook gelijk staan aan winnen, met de neiging zichzelf te verlagen en anderen te verhogen, wat stabiliserend werkt in relaties. Meer hierover kun je in het boek lezen wat hij geschreven heeft.
Wat ik er zelf uit opgestoken heb is dat ik hier wel meer aandacht aan zou kunnen besteden. Om te leren hier bewuster mee om te gaan als face-to-face facilitator vergt wel wat oefening denk ik en de mogelijkheid om te experimenteren hiermee. Die tijd hadden we niet. Ik denk ook dat je online communicatie in zou kunnen zetten bij groepen die erg met statusverschillen bezig zijn in plaats van met de inhoud. Online hebben mensen niet zo’n breed scala om statusbewegingen in de strijd te gooien (zoals intonatie, houding, manier van kijken) of het moet het aantal blogposts en tweets zijn.. Ik ben ook wel benieuwd hoe dit zich verhoudt tot sociale status en groepsstatus. 
Een leuk spel over weerwolven waarbij je kunt leren over groepsdynamica is hier te vinden.
ps nog een leuk boekje geschreven door een facilitator die ik bij de conferentie ontmoette: En nu naar buiten! Met werkvormen en ideeen voor buiten oefeningen
Hi Joitske, wat betreft dat boekje “En nu naar buiten” – Er is ook een ander boek van dezelfde club: “Natuur werkt!”.
Judtih Zadoks mailde me een uitleg met het verschil tussen de beide boeken. Het eerste boekje is wat praktischer met werkvormen die voor iedereen toegankelijk zijn. Wat betreft de tweede: “Natuur werkt! is een inspiratieboek met naast 80 pagina’s tekst ook 50 werkvormen die bruikbaar zijn in coaching en training, met het accent op coaching. De werkvormen in Natuur werkt! zijn vaak wat innovatiever en nog wat meer gericht op de verbinding met de natuur.”
Allebei erg interessant.
http://www.zadoks.nl/uitgeverij/books