Iedereen bedankt voor alle input voor onze boektitel. 35 mensen hebben gestemd, En nu online! gaat op kop, samen met Online leren en faciliteren. We gaan er nog eens goed op slapen! Na de vakantie laten we het weten…
Nu eerst nog een andere leuke manier om online polls/enquetes in te zetten. In 2007 zijn we begonnen met het verslag doen van een evenement via sociale media, waaronder een weblog. Met een team van verslaggevers interviewden we de deelnemers en de sprekers en plaatsen tekst en verhalen. Het was verschrikkelijk veel werk en ik vroeg me eerlijk gezegd af of het de moeite waard was. Wil je meer weten over dit zgn. ‘social reporting’ dan kun je hier een goede toolbox vinden.
Ik vraag me vaak af of social reporting zinnig is, als je niet weet of er een geïnteresseerd publiek is, wordt het een proces van veel informatie online zetten, zonder verbinding met kennis en leerprocessen. Persoonlijk vind ik het leuk om tweets of blogposts van gebeurtenissen voorbij te zien vliegen, maar ik lees het nauwelijks. Het is meer leuk om te weten dat er zo’n evenement is. Soms is er misschien een potentieel publiek, maar is dit publiek nog niet genoeg met sociale media bekend om er echt gebruik van te maken. Of er kan een groep van beroepsbeoefenaars zijn die misschien geïnteresseerd zijn in het onderwerp, maar zich niet herkennen in de schijnbaar theoretische taal die gebruikt wordt op een conferentie. Al met al, denk ik dan, bezint eer gij met social reporting begint.
Ik wil graag een experiment delen waar ik wel heel enthousiast over ben. We hebben een conferentie over ‘forest landscape restoration’ in Edinburgh, gelinkt aan een groep geînteresseerden over de hele wereld. Deze groep hadden we al bijeengebracht in een online sociaal netwerk (meer dan 200 mensen die geïnteresseerd zijn in deze benadering, sommige onderzoekers, maar velen van hen werkzaam in landschapsprojecten. We begonnen ons proces door hen te vertellen over de conferentie en het uitzetten van een reeks opiniepeilingen, om te vragen welke parallelle sessies ze interessant zouden vinden (zie de afbeelding voor een voorbeeld van een enquête met behulp van Vizu). Een flink aantal mensen (tussen de 30 en 35) hebben gereageerd en ook werd vaak spontaan de motivering voor het kiezen van een bepaalde sessie gedeeld. De reporter is daarna gaan deelnemen aan de sessies waar de meerderheid in geinteresseerd was. Deze sessie zijn uitgebreid verslagen op een weblog. De link naar de blogposts werd ook terug naar het online sociale netwerk geplaatst. Tegelijkertijd was er ook een face-to-face sessie in de conferentie die over het online sociale netwerk ging. Overigens waren er erg weinig leden van het online netwerk die zelf naar Edinburgh waren gekomen.
Ik denk dat dit een leuke manier om een verbinding tussen een intensief congres en online leerprocessen op gang te krijgen. Het is dan niet meer alleen maar online zetten, maar het proces van participatie en reïficatie van kennis is in balans (of anders gezegd, een goede balans tussen kennis expliciteren en er weer mee gaan werken. Helaas heb ik nog geen feedback van de netwerk deelnemers om te delen, maar we gaan wel een algemene evaluatie doen binnenkort. Dus ik ben wel benieuwd. Het kan zijn dat de inhoud van de conferentie is nog te abstract of theoretisch, maar het kan ook een mooie manier om de kloof tussen de gesloten conferences en de buitenwereld te dichten.
