Blogkermis: Mijn social learning voorbeeld

blogkermisIk wilde al heel lang een blogkermis organiseren en heb eindelijk de stoute schoenen aangetrokken. Een aantal losmakers gaan bloggen over: mijn voorbeeld van social learning. Wil je ook nog meedoen? Word dan lid van de LOSmakers groep op LinkedIn, ga schrijven op je eigen blog en deel het online in de groep.

Waarom dit onderwerp? Ik merk dat er veel verwarring is over social learning: is het leren met sociale media? is het leren waarbij meer dan 2 personen betrokken zijn? Door het bloggen over voorbeelden lijkt me dat je mooi het gesprek aan kunt gaan over wat het wel en niet is. Ik lees nu het boek: How we learn van Knud Illeris – een artikel in het Nederlands over dit boek kun je hier vinden. Hij beschrijft drie dimensies van leren

  • de inhoud
  • de motivatie (drijfveren)
  • de interactie (impulsen uit de omgeving)

Deze drie dimensies zijn altijd onderdeel van een leerproces, en daarmee is sociaal leren eigenlijk altijd een component van leren, er bestaat geen ‘niet-sociaal’ leren. Dat maakt het natuurlijk extra lastig en verwarrend. Wel is het zo dat er bij de social learning stroming meer aandacht is voor deze component.

Genoeg theorie – nu naar mijn voorbeelden. Ik wil graag twee van mijn eigen voorbeelden naast elkaar zetten. Een voorbeeld van voor het sociale media tijdperk en een voorbeeld van nu, zodat het verschil goed zichtbaar wordt.

Sociaal leren van adviseurs West Afrika

Een mooi voorbeeld wat nog steeds een inspiratie voor mij is, is de community of practice van SNV adviseurs in West Afrika van 2000-2003. Ik werkte toen in Sekondi-Takoradi in Ghana in een adviesteam. Advies geven en werken in zelfsturende teams was nieuw omdat SNV daarvoor vooral ontwikkelingsprojecten uitvoerde. Ik had een rol in het coachen van het team in de nieuwe manier van werken als adviseurs. Ongeveer 15 mensen maakten deel uit van de community of practice. Dit waren adviseurs die zich bezig hielden met de nieuwe adviespraktijk van SNV in andere landen zoals Benin, Mali en Kameroen. Ook Albanië hoorde bij ons omdat het geen partners had in Oost – Europa. Door de uitwisseling in de community begon ik bredere verbanden te zien, we ontdekten rode draden in onze ervaringen. Ik werd gestimuleerd om een case analyse van mijn eigen team te maken, iets wat tot veel nieuwe inzichten leidde. Ook werden we om advies gevraagd bij strategie ontwikkeling. Het had grote impact op mij omdat ik er veel leerde, me gehoord voelde. Ik denk ook dat het voor de organisatie veel opleverde via de innovaties die we deelden. We kwamen 2-3 dagen bij elkaar. Er was nog niet veel technologie ondersteuning als experimenteerden we met een email uitwisseling waarbij we alleen elk uur een nieuwe vraag kregen per mail, en met een Yahoo messenger chat.

Sociaal leren rondom social learning

Ik zie dat ik nu ook geïnspireerd wordt rondom social learning door allerlei mensen maar er is minder een duidelijke groep. Mijn basis is wel Ennuonline waarbinnen in samenwerk met Sibrenne Wagenaar en een groep erom heen. Daarnaast is een duidelijke afgebakende groep de CPsquare mensen (CPsquare bestaat niet meer), en de LOSmakers. Maar eigenlijk is het een hele grote fluïde groep mensen, die ik via blogs, Twitter, LinkedIn en Facebook groepen volg en in MOOCs tegen kom die mijn ideeën beïnvloeden maar ook wat ik doe. Zo las ik bij laatst een tip van Robin Good over een ebook tool waarmee ik nu een nieuw ebook aan het maken ben. Via de mailchimp groep op Facebook heb ik nu een idee hoe dit aan mailchimp te verbinden. Belangrijke mensen waarvan ik altijd de blogs lees zijn bijvoorbeeld Jane Hart, Beth Kanter, Harold Jarche, Ger Driesen en Wilfred Rubens. Daarnaast voeg ik regelmatig nieuwe mensen toe op Twitter of feedly. Vanuit deze groepen ontstaan ook af en toe samenwerkingen, zoals het groepje rond de teamhackathon of de meelees groep van ons boek. Het krachtigste is toch wel samenwerken of in gesprek gaan bij een netwerklunch, conferentie of meetup.

Als je deze twee voorbeelden vergelijkt, is het eigenlijk zo dat de interactie, de impulsen uit de omgeving heel erg veranderd zijn. Het aantal mensen dat mij beïnvloeden is veel groter geworden. De investering in de community in West Afrika was veel groter. Het voordeel van zo’n groot netwerk is dat je veel diversiteit zien, maar de valkuil kan zijn dat je minder diepgang krijgt doordat het sneller en vluchtiger is.

This entry was posted in De knowmad and tagged . Bookmark the permalink.

4 Responses to Blogkermis: Mijn social learning voorbeeld

  1. Ha Joitske, mooi voorbeeld. Zou je ook kunnen differentiëren in je grote netwerk? Bijvoorbeeld kleinere netwerken zien die met dezelfde focus bezig zijn, waardoor je meer de diepte in kan gaan?

  2. Isabelle says:

    Ha Joitske,
    Weet jij waar ik mensen kan vinden die ook met ‘afstandsleren in Afrika’ bezig zijn? Ik wil ook in een CoP!

  3. Joitske says:

    @joke Ik zou vooral differentieren in strong en weak ties. Strong is automatisch de mensen waar je mee samenwerkt denk ik. Of mensen die je op veel verschillende plekken tegenkomt.

    @isabelle ik ken de e-learning africa conferentie http://www.elearning-africa.com/. Verder zou je mijn oud IICD collega’s kunnen volgen/ zoeken. Ik denk aan Martine Koopman. IICD bestaat niet meer maar je kunt in de digital spinoffs zoeken. http://iicd.org/collection/iicd-digital-network-spin-off-initiatives/. En natuurlijk is er TIC Mali! http://www.mali-ntic.org/

  4. Pingback: Blogkermis over social learning « Losmakers

Leave a Reply

Your email address will not be published.

*