Cabaretier Javier Guzman heeft een show Por Dios die ik op een luie avond in de vakantie heb gezien. In deze show zit een mooi stukje over technologie wat ik graag deel. Geweldig toch dat je dan het op Youtube kunt vinden en in stukjes kunt plakken?
Javier vertelt over de fluittaal Silbo van de herders op La Gomera, één van de Canarische eilanden. Door middel van fluitsignalen kunnen de herders tot op 4 kilometer met elkaar communiceren. Het is eigenlijk Spaans maar dan in fluitvorm. Het deed mij denken aan de boeren in de Simien mountains in Ethiopië die ook van bergtop tot bergtop met elkaar praten en dat heel ver weg!. Enfin, Javier praat met de beschermheer van deze taal en hoort dat met de komst van de telefoon deze taal op sterven na dood is. Luister naar de moraal van dit verhaal in deze video van 3 minuten.
Ik heb de sterke invloed van technologie op cultuur ook gezien in 1995 in Diré in Mali, met de komst van de televisie. De Malinezen in Diré konden heerlijk urenlang met elkaar kletsen. Ze zatten op de grond of op kleine krukjes gezellig naast een theepotje. Er werd drie keer thee gezet in alle rust, steeds sterkere thee. Zo kon je rustig 1,5 uur bezig zijn met thee drinken. Ongeveer een maand nadat wij er kwamen wonen, deed de televisie zijn intrede. De keer erop dat we bij mijn Malinese collega op bezoek gingen werd het dus geen kletsen, maar gezamenlijk naar de televisie kijken.
Hier geldt ook: cultuur verandert door techniek. De invloed is niet alleen slecht natuurlijk (via diezelfde televisie heb ik natuurlijk wel Javier Guzman kunnen zien…), en misschien ook niet tegen te houden, maar er gaat wel iets verloren. Misschien heeft het altijd wel 2 kanten.
