Voor een opdrachtgever ga ik samen met Sibrenne Wagenaar een face-to-face training omzetten in een online traject. Leuke opdracht want de uitdaging vind ik om slim gebruik te maken van de flexibiliteit die online werken biedt en zo te zorgen dat de training ook beter wordt – en meer aansluit bij de praktijkvragen. Ik sprak hiervoor met een oud-deelneemster van de training en zij vond het eigenlijk jammer dat de training online zou worden georganiseerd want “het was ook een mooie kans om te netwerken en mensen in de organisatie te leren kennen“. Al pratend kwam ik erachter dat haar overtuiging was dat dit netwerken alleen face-to-face kan terwijl ik denk dat het ook prima online kan.
Ook was ik onlangs bij een workshop voor trainers waar we een training gingen ontwerpen voor en team wat klantvriendelijker moest gaan werken. Dit moest een training van een dag worden. Grappig dat niemand bedacht dat je ook een deel online zou kun
nen doen, terwijl ik meteen dacht aan een online start. Dit deed me denken aan de overtuigingen rondom leerinterventies die sterk op face-to-face middagen en dagen gericht zijn. (plaatje via allthingslearning).
Iedere keer weer valt me op hoe sterk trainers denken over de noodzaak van face-to-face ontmoetingen. Waarbij elearning staat voor online modules vol informatie waar je allen doorheen klikt. De trainer van de 21st eeuw zal echter moeiteloos heen en weer surfen tussen online en face-to-face faciliteren. Het leek me wel eens leuk het verschil in overtuigingen op een rijtje te zetten.
Wil je meer leren over blended vormen van trainen en opleiden? Op 9 april geven we de eendaagse workshop ‘ontwerp een blended leertraject in een dag‘. Er zijn nog enkele plaatsen.
