Ik was vorige week bij een avond georganiseerd door NVO2 en connect over generatieleren en het was een hele leuke avond vol met dit soort dialogen:
“Hoe zou het zijn om een organisatie te werken zonder jongeren?”
Oudere: “Ik zou het heel saai vinden!”
Oudere: ” en hoe zou dat andersom zijn, een organisatie zonder oudere generaties?”
Jongere: “ik zou het geklaag best missen!” 🙂
Edna Walhain en Emiel Nijenhuis van Koffie en bubbels gaven achtergrondinformatie over de generaties. Behalve screenagers (geboren 1985 en 2000, opgegroeid met internet) en generatie X (geboren 1955- 1970 – de mijne! opgegroeid met de dreiging van de bom) die er vooral aanwezig waren zijn er nog de Babyboomer (geboren tussen 1940-55, ook wel de protestgeneratie) en de pragmatische generatie: geb 1970-1985. De kenmerken van een generatie hebben alles te maken met de formatieve periode wanneer de mensen uit deze generatie tussen 15 en 25 jaar oud zijn. Zo zijn de screenagers opgegroeid met internet en chaos en generatie Y tijdens de oliecrises en het ijzeren gordijn en protesten tegen de atoombom. Dit brengt wel degelijk een manier van kijken en werken met zich mee. Hoewel de discussie ook ging over of iets een generatieverschil is of een levensfase geloof ik wel dat je generatie een bepaalde manier van kijken en werken met zich mee brengt. Technologie kwam regelmatig terug als thema.
Stelling  Zonder jongeren blijven organisaties niet bij met technologische ontwikkelingen. Bij de uitwisseling bleek dat we het hier eigenlijk wel mee eens zijn. Jongeren zijn vaardig in het omgaan met nieuwe technologieĂ«n en flexibel in toepassingen zoeken. Ze gaan zelf op zoek naar de beste programma’s. Een opmerking: de ouderen moet de nieuwe programma’s aanleren en jongeren laten technologie voor zich werken. Oudere generaties zijn opgegroeid met het idee dat technologie en software duur en schaars is, terwijl het nu overal aanwezig, goedkoop en voor iedereen te gebruiken. Een belangrijke verklaring voor het omarmen van sociale media en samenwerkingstechnologieĂ«n is dat het aansluit bij de manier waarop jongeren willen werken. Ze willen kennis zoeken en delen, netwerken. Dit past bij eigen ideeĂ«n over organiseren en communiceren, niet via de hiĂ«rarchie maar via snel bewegende netwerken die continue in verandering zijn. Echter, lang niet in alle organisaties lukt het om met jongeren wel innovatie in manieren van werken op gang te krijgen. Dit hangt af van het aantal jongeren (1 stagiaire gaat het verschil niet maken) en ook van de ruimte die jongeren krijgen om invloed uit te oefenen. Het is niet evident dat in een hiĂ«rarchische organisatie naar de junior geluisterd gaat worden. Dit is logisch vanuit de gedachte dat je ervaring nodig hebt om mee te kunnen praten.
Ik geloof zeker in de generatieverschillen en de overtuigingen erachter, hoewel ik natuurlijk ook van het delen en ontwikkelen ben (en de online tools). Uiteindelijk ben ik bijvoorbeeld veel langzamer dan jongeren. Met flappybird kom ik echt niet verder dan 4 hops terwijl mijn dochter al op 150 zit. Ook herken ik wel een aantal overtuigingen bij mijzelf zoals het belang van ervaring. Ga het eerst maar eens doen en toepassen voordat je mee gaat praten over een onderwerp. Wat ik eruit mee neem is dat we met Ennuonline ook wat bewuster de link naar andere generaties kunnen maken. Ook binnen opdrachten zal ik wat scherper kijken naar verschillende generaties. Verder merkte ik dat men ervan uit gaat dat jongeren technologie wel in de vingers hebben – maar dat is mijn ervaring overigens helemaal niet. Ze krijgen het wel snel onder de knie maar er valt nog veel te leren ook voor jongeren over bijvoorbeeld Personal Knowledge Management.
Voor meer informatie over generatieverschillen zie oa:
- de website van koffie en bubbelsÂ
- Aart Bontekoning
