Ik ben zelf gegrepen door de kracht van sociale media om breder en op een andere manier te netwerken. Via sociale media zijn er nieuwe manier om te weten wat er gebeurt in je netwerken, het levert nieuwe vormen van communicatie op, en daar wordt nu volop mee ge-experimenteerd. Natuurlijk is geen enkele verandering alleen maar positief (ik moet hierbij ook wel denken aan wat Robert Chambers zegt bij een nieuwe technologie: ‘who wins and who looses?’). Zelf ben ik ook heel positief en heb daarom wellicht toch een blinde vlek voor de negatieve gevolgen. Tot ik een tijd geleden een televisieprogramma (helaas vergeten) zag waarin een twitterende moeder optrad die volgens de experts tekenen van een verslaving had. Ze was haar kind aan het voeren en tussendoor om de 20 seconden aan het twitteren of berichtjes aan het checken. Zie ook dit youtube filmpje:
Veel artikelen op internet gaan over hoe geweldig sociale media zijn: how technology helped in times of fuel shortage in Kenya, how volunteer mappers helped Haiti, or how crowdsourcing helps holocaust survivors find answers. Ook over sociale media in organisaties wordt enthousiast geschreven: how we use social media to spur employee innovations. Ook zijn er enorm veel tips te vinden zoals: how to network online, or five tips to separate your professional and privat life online. Dit is natuurlijk logisch bij nieuwe media, mensen zijn enthousiast over de nieuwe mogelijkheden en delen tips. Tegelijk is er daarmee minder aandacht voor de donkere kanten. En mensen die er niet bij winnen.
Hierbij 3 voorbeelden uit mijn eigen omgeving die ik tegenkom (beetje geanonimiseerd). Zelf maak ik me natuurlijk ook schuldig aan het half luisteren naar mijn kinderen en het checken van berichtjes op de fiets :).
“Mijn dochter is constant via MSN en Hyves in contact met haar vriendinnetje waarvan de ouders in scheiding liggen. Er zijn continue problemen. Zodra er iets gebeurt komt het bij ons binnen. Mensen die ik zelf niet eens goed ken. Continue is mijn dochter ook van streek. Zo komt hun scheiding via MSN en Hyves ons huis binnen”
“Ik ontdekte dat mijn man op Facebook berichtjes stuurde naar 2 vriendinnetjes voor Valentijnsdag. I ben erg over mijn toeren en vertrouw hem niet meer”
“Ik volgde een andere freelancer op Twitter. Ik las steeds dat hij interessantere opdrachten had als ik. Nu volg ik hem maar niet meer”
In het artikel Knetter van Twitter uit de Volkskrant gaat het over mensen met een verbroken relatie wat niet makkelijk te verwerken is als je constant verbonden bent en blijft via online sociale netwerken.
Het constant in contact zijn heeft dus ook nadelen, en kan vervelende gevolgen hebben. Heb jij nog meer voorbeelden van de negatieve kanten van continue in contact staan? Vooral voorbeelden als professional zijn welkom! Ik kan me ook voorstellen dat je bijvoorbeeld in een netwerk investeert waar niets uitkomt en wat je niets oplevert?
Een opdrachtgever in de kinderopvang heeft een eigen bedrijfspagina op Hyves. Een medewerkster die gefrustreerd is vertrokken heeft op deze pagina heel veel negatieve en onware verhalen over de organisatie geplaatst. Dit heeft tot veel gedoe met ouders en collega’s geleid. Voorlopig wil deze directeur niks meer met openbare sociale media te maken hebben…….
Ik heb ook gehoord van een school waarbij iemand zich op Hyves voordeed als een medewerker van de school. Gelukkig konden zij dit relativeren dat het maar 1 incident is. Het is jammer als een incident tot gevolg heeft dat sociale media de schuld krijgen.. (vind ik)